Stałe uzupełnienie protetyczne: wkład koronowo-korzeniowy
Leczenie stomatologiczne czasami jest trudne, na przykład, kiedy stan zębów wymaga poważnego leczenia na przykład leczenia kanałowego. Z reguły leczenie kanałowe dotyczy poważnych przypadków, w których zęby są mocno zepsute w wyniku np. próchnicy, ale ciągle można je wyleczyć bez konieczności wyrywania. W takich wypadkach po przebyciu leczenia przydatne jest wypełnienie powstałych ubytków – tzw. odbudowa zęba.
Wypełnieniem protetycznym stałym właściwym w takich przypadkach jest wkład koronowo-korzeniowy. Zwykle aplikuje się go, gdy korzeń zęba ciągle jest zdrowy oraz właściwie przytwierdzony w zębodole, ale koronę zęba trzeba odbudować. Wkład koronowo-korzeniowy ma kształt sztyftu albo śruby, jaką mocuje się do korzenia, po czym protetyk na stałe zakłada na niego koronę protetyczną.
Taka techniką ząb zostaje zupełnie zrekonstruowany i może całkiem wiernie imitować naturalny ząb. W zależności od typu surowca, z jakiego będzie sporządzony wkład oraz korona protetyczna. Materiałami, które z reguły wykorzystuje się w tym celu są cyrkon, włókno szklane lub metal. Stopniowo odchodzi się już od metalu z uwagi na mniejszą estetykę oraz możliwość rdzewienia. Włókno szklane jest dość elastyczne i trwałe, dlatego w przypadku potrzeby, można je wydostać, bez uszkodzenia korzenia. Cyrkon natomiast jest najwytrzymalszym oraz najbardziej biozgodnym materiałem, niestety jego koszt jest również wyższy.
